Η Τέχνη του να Ζεις σαν Άνθρωπος μέσα στην Κρίση

Παξοί - Copyright Katerina Valsamidi

Το να ζεις σαν άνθρωπος, δεν είναι μόνο να τρως ένα πιάτο φαΐ της προκοπής, να μπορείς να χαίρεσαι ελεύθερος τον αέρα και τον ήλιο, να έχεις μια δουλειά που να μην καταντάει δουλεία, να έχεις μία στέγη και πολλά ακόμη που τουλάχιστον μέχρι πριν ελάχιστα χρόνια θεωρούνταν δεδομένα. Είναι πολλά ακόμη που μας έχουν κάνει να τα ξεχάσουμε προκειμένου να μας ορίζουν και να μας πείθουν ότι είμαστε όλοι καταθλιπτικοί και άχρηστοι.

http://www.flickr.com/photos/whatwhat/137576411/

Το να μπορείς, λοιπόν, να ζεις σαν άνθρωπος είναι να μπορείς να πας ένα θέατρο, χωρίς να κλαις τα λεφτά που έδωσες, είτε γιατί ήταν αυτά μετρημένα είτε γιατί είδες μια ακριβή και κακή παράσταση.

Είναι το να μπορείς να πληρώσεις, και οφείλεις να το κάνεις, όλους τους λογαριασμούς σου, χωρίς να αισθάνεσαι ότι σε πνίγει και το παραμικρό πάγιο που έχεις.

Είναι το να φας ένα φαγητό στο σπίτι ή έξω με παρέα και να χαρείς πρώτα απ’ όλα την παρέα!

Είναι το να ασχολείσαι με κάποια δραστηριότητα για να μπορείς να κρατάς το πνεύμα και το σώμα σου υγιή.

http://www.flickr.com/photos/dlemieux/4271324096/

Είναι να παρακολουθείς πολιτιστικά και πολιτισμικά γεγονότα με ή χωρίς αντίτιμο.

Είναι να μπορείς να έχεις την παιδεία και την υγεία σου εξασφαλισμένη!

Είναι να μην φοβάσαι να κάνεις οικογένεια γιατί μια μέρα θα πεινάτε όλοι μαζί.

Να μπορείς να πας σε μια συναυλία, σε μία παράσταση χορού, ένα σινεμά, για περπάτημα, να έχεις την δυνατότητα να κάνεις ένα δώρο, βρε αδελφέ!

Να έχεις την ελευθερία και τον χρόνο να διαβάσεις και να εκφραστείς.

Να μην φοβάσαι να κυκλοφορείς έξω είτε είσαι γυναίκα, είτε μετανάστης, είτε παιδί, είτε γενικά κοινωνικά ευάλωτος.

Είναι πολλά που μας κάνουν να διαφέρουμε από τα αξιαγάπητα ζωντανά μας.

Είναι αυτά που θεωρούνται απαραίτητα για να είσαι άνθρωπος!

Πείτε μου τώρα, πέρα από τις δυσκολίες που περνάμε και το πόσο κατεστραμμένο κράτος έχουμε, δεν είμαστε ο μόνος λαός που προσπαθεί και όσο περνάει από το χέρι του καταφέρνει πολλά από τα παραπάνω;

Και να μην ακούσω ότι πολλά από τα παραπάνω αφορούν την καλοπέραση, γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, που τόσα δίδαξαν όλο τον κόσμο, μας δίδαξαν ότι δεν γίνεται μόνο να δουλεύεις. Πρέπει να ζεις (!) και για να ζεις πρέπει να υπάρχουν εναλλαγές εργασίας και ξεκούρασης.

Picture taken at the British Museum, London... http://www.flickr.com/photos/42978036@N00/2255525792/

Δεν είμαστε οι μόνοι που τελικά δεν μας πείθει ποτέ κανείς ότι είμαστε τελειωμένοι, άχρηστοι, τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες;

Δεν θέλω να ασχοληθώ εδώ με το πόσα πράγματα μας στερούν οι «ηγέτες μας» ούτε με το ότι, ό, τι έχει διδαχτεί ο κόσμος από εμάς, το κάνει καλύτερα από εμάς γιατί απλά εμάς μας θέλουν όλοι υποταγμένους και δυστυχισμένους.

Θα σταθώ στο πόσο δυνατοί στην ψυχή, στο ήθος και στις παραδόσεις είμαστε. Στις απεριόριστες δυνατότητες μας, στο οξυδερκές πνεύμα μας, στην υπέροχη και πλούσια, το τονίζω πλούσια χώρα μας και σε φυσική ομορφιά και σε πραγματικά πλούτη: ορυκτά, τρόφιμα, γεωγραφική θέση, τουρισμό, μόρφωση πολιτών και πόσα ακόμη!

Θα σταθώ ακόμη στο πως για να μπορεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος έστω και να κινείται και να σκέφτεται, σε εμάς το οφείλει.

Δεν είμαι από αυτούς που εθελοτυφλούν, παραδέχομαι ότι έχουμε κάνει τραγικά λάθη, και τους πολιτικούς μας που τους βρίζουμε εμείς τους εκλέξαμε, συνηθίσαμε στο ρουσφέτι και στο κονέ. Είχε σταματήσει να μετράει το επίπεδο ενός ανθρώπου και μετρούσε η γνωριμία του και όσο και να θεωρούμε πως τελείωσε η εποχή των παχιών αγελάδων, όλα αυτά ακόμη συμβαίνουν….

Η ουσία είναι, να κατανοήσουμε την αξία μας, να μετατρέψουμε όλα τα άσχημα σε όμορφα, να εκμεταλλευτούμε την δύναμη μας και να μειώσουμε τις αδυναμίες μας, να μην παραιτούμαστε, να μην απελπιζόμαστε, να λέμε ευχαριστώ όταν μας αφήνει κάποιος να περάσουμε στο δρόμο, να ζητάμε συγνώμη αν ενοχλήσαμε, να έχουμε το σθένος να παραδεχτούμε τα λάθη μας και το σθένος να μην τα ξανακάνουμε, να μπούμε στη θέση του άλλου, να γνωρίσουμε τους γείτονες μας, να χαμογελάμε περισσότερο, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας έτσι ώστε να γίνουν καλύτερα από εμάς.

Με λίγα λόγια, να διδάξουμε εκ νέου τον πολιτισμό και την ιστορία μας και όχι να τα επιβάλουμε στους έξω ενώ εμείς δεν τα τηρούμε και δεν τα ακολουθούμε…!

http://www.flickr.com/photos/marcelgermain/2844089790/

Αυτή, λοιπόν την τέχνη του να ζεις σαν άνθρωπος μέσα στην κρίση, ο Έλληνας την ξέρει καλά! Απλά πρέπει να την ξανά ανακαλύψει.... Είναι σπάνιο μετά από τόσους αγώνες, πόνο, υποταγή, πολέμους, κρίσεις, δυσκολίες, προσφυγιά να μείνει ένας λαός τόσο ανέγγιχτος και να αναδυθεί από τις στάχτες του! Να μην χάσει ποτέ τον πολιτισμό του, τα ήθη και τα έθιμα, την γλώσσα του, την θρησκεία του και μέσα από όλα τα άσχημα να έχει ακόμη τους καλύτερους επιστήμονες, τους καλύτερους ερευνητές, τους καλύτερους καθηγητές και έναν από τους πιο συμπαθητικούς, ευγενικούς, πρόσχαρους, φιλόξενους, φιλικούς, μορφωμένους και ενημερωμένους λαούς.

Και άλλοι περνούν δύσκολα αλλά δεν έχουν την ιστορία μας…. Και άλλοι έχουν πολιτισμό αλλά δεν έχουν περάσει ότι εμείς…..

Η Ελλάδα είναι μοναδική και στα Κάλλη και στα Πάθη της. 

Περιμένω τα σχόλια σας.

Κ.

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/marcelgermain/2844089790/">MarcelGermain</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/">cc</a>

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/42978036@N00/2255525792/">rayhaneh</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0/">cc</a>

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/dlemieux/4271324096/">dlemieux</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/">cc</a>