Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Αυτοί που Φεύγουν...


via

Αυτοί που φεύγουν, αυτοί που μένουν και αυτοί που είναι εδώ αλλά είναι απόντες.
Χειρότερη κατηγορία, η τελευταία.
Ωστόσο, κατά μία έννοια και αυτοί ουσιαστικά φεύγουν...
Οι λόγοι που μπορεί να φύγει κάποιος είναι πολλοί. Δεν σημαίνει ότι είναι ξεκάθαροι, ούτε απολύτως κατανοητοί. Για την ακρίβεια μπορεί να είναι εντελώς ακατανόητοι ή δυσνόητοι. Μπορεί και εμείς οι ίδιοι να μην θέλουμε να τους καταλάβουμε...
Είτε είμαστε εμείς αυτοί που φεύγουν, είτε είναι οι άλλοι που το κάνουν δεν σημαίνει πως συμβαίνει πάντοτε με πλήρη συναίσθηση και συνείδηση.
Η εγκατάλειψη είτε γίνεται κατ' επιλογή, είτε εξαναγκαστικά, πονάει... Η απώλεια πονάει.
Πονάει να χάνεις τους δικούς σου, τους φίλους σου, τους αγαπημένους σου... Χάνω δεν σημαίνει απαραίτητα δεν ξαναβλέπω πια, αλλά ουσιαστικά χάνω την επαφή και το δέσιμο που είχα. Χάνω τα γνώριμα, τα οικεία. Χάνω αυτό που μοιραζόμασταν.
Πονάει και τελικά όσο δυνατοί και λογικοί να είμαστε, μέσα μας ξέρουμε πόσο τα κομμάτια του εαυτού μας που είχαμε δώσει σε άλλους ανθρώπους, κόβονται και αποκολλώνται από πάνω μας.
Δεν γίνεται να μοιράζεσαι πράγματα, να έχεις σχέσεις ζωής και να μην δίνεις κομμάτια σου.
Όσο και να προσπαθείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου, πάντα έχεις δώσει και έχεις πάρει.
Πάντα χρωστάς και σου χρωστάνε.
Κανείς δεν έχει ανάγκη κανέναν και όλοι έχουμε ανάγκη τους πάντες!
Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το θυμόμαστε γιατί στο τέλος οι εγωισμοί που μένουν δεν βγάζουν κανένα νόημα...
Όσο και αν νομίζεις πως έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου, δεν το έχεις...
Όσο και να υπερηφανεύεσαι πως τα έκανες όλα σωστά, το ξέρεις πως όταν μένεις μόνος αναρωτιέσαι που έκανες λάθος...
Όσο και να συμπληρώνεις τα κενά, απλά τα μπαλώνεις.
Εννοείται πως δεν πεθαίνεις με καμιά απώλεια, ούτε με την πιο τραγική. Πάντα οι ζωές μας συνεχίζονται.
Μότο μου είναι πως πάντα παρακάτω είναι τα καλύτερα!
Παρακάτω θα γνωρίσεις ανθρώπους που αξίζουν πολλά. Θα γνωρίσεις τον άνθρωπο της ζωής σου! Θα κάνεις νέους, αληθινούς φίλους. Θα δημιουργήσεις νέες σχέσεις, πιο δυνατές. Όλα αυτά θα είναι καινούρια για εσένα και θα βρεις χώρο στην καρδιά και την ψυχή σου για νέα δεδομένα, πιο μελετημένα και πιο προσεκτικά πια, γιατί μεγάλωσες...
Όλα αυτά φυσικά και θα είναι νέα και αγαπημένα!
Αυτός όμως, που φεύγει απ την ζωή μας αφήνει το κενό του και όχι, το συγκεκριμένο κενό δεν αναπληρώνεται...
Κ.






Οι απόψεις μου είναι εντελώς προσωπικές. Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να ρίχνουν πραγματική μαύρη πέτρα πίσω τους. Μπορεί να μην το καταλαβαίνω αλλά ξέρω πως γίνεται. Γενικότερα το καλύτερο είναι να υπάρχει μια ισορροπία στις αντιδράσεις και τα πιστεύω μας... Ούτε η πολύ ευαισθητοποίηση αλλά ούτε και η πλήρης αποξένωση, βοήθησε ποτέ κανέναν.





26 σχόλια:

  1. Κατερινάκι μου γλυκό, αυτό είναι ένα από τα post σου που και θα συμφωνήσω και θα διαφωνήσω. Βέβαια φαντάζομαι ότι αυτό το ήξερες ήδη....
    Τι θέλω να πω: Μεταξύ άλλων στο τέλος λες ότι "Γενικότερα το καλύτερο είναι να υπάρχει μια ισορροπία στις αντιδράσεις και τα πιστεύω μας... Ούτε η πολύ ευαισθητοποίηση αλλά ούτε και η πλήρης αποξένωση, βοήθησε ποτέ κανέναν". Συμφωνώ στην ισορροπία των αντιδράσεων, όμως καμιά φόρα κάνεις πολλές, μα πάρα πολλές προσπάθειες να κρατήσεις κάποιον (τη σχέση σου με κάποιον, την όποια σχέση) και πολύ απλά αυτός ο κάποιος δεν θέλει. Πολύ απλά δε θέλει. Καμιά φορά μπορεί να σου το πει και έτσι να είναι πολύ ξεκάθαρο, άρα μία απώλεια χωρίς πολλές τύψεις, σου το λέει άλλωστε. Κάποιες άλλες όμως φορές, σου το λέει με τις πράξεις του (δηλαδή τις συνεχόμενες απογοητεύσεις), και εσύ προσπαθείς μία, δύο, τρεις, δέκα, εκατό (ανάλογα ο καθένας με τις αντοχές του). Εσύ προσπαθείς και αυτός συνεχώς σε απογοητεύει γιατί ο καημένος το μόνο που θέλει είναι να φύγει και εσύ με τις συνεχόμενες προσπάθειές σου δεν τον αφήνεις. Μα αυτός όμως το θέλει, και μετά τις συνεχόμενες προσπάθειες φτάνεις στο αμήν ή στον πάτο, και το παίρνεις απόφαση. Ναι, μα αυτός δεν σου το έχει πει, θα πει το αγγελάκι στο μυαλό σου αλλά στο έχει δείξει θα πει το διαβολάκι. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή απλώς δεν μπορείς να δίνεις και να δίνεις και να δίνεις αλλά να παίρνεις ένα μηδενικό. Ο καθένας έχει τις αντοχές του και θεωρώ ότι ο καθένας μπορεί να πράττει όπως θεωρεί ότι είναι καλύτερο για την συνέχεια της ζωής του, την ψυχική του ηρεμία και γαλήνη. Σε μία οποιαδήποτε σχέση, όταν κάποιος δεν ενδιαφέρεται ούτε για την δική του την ψυχή αλλά ούτε για την δική σου, είναι υποχρεωσή σου από κάποια στιγμή και μετά να προστατεύσεις τον ευαυτό σου.
    Αυτά το ολίγα.... Γι΄αυτό το θέμα μπορώ να μιλάω για ώρες.
    Είμαι από αυτούς που έχουν ρίξει μαύρη πέτρα πίσω τους, δεν το μετανοιώνω και σε αντίστοιχη περίπτωση το ίδιο θα έκανα τόσο για να προστατεύσω το μέλλον μου όσο και για την ψυχική μου ηρεμία και γαλήνη. Σε εμένα η πλήρης αποξένωση με βοήθησε απόλυτα. Βεβαίως και η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α!!!! Το ironic είναι από τα αγαπημένα μου. Κομματάρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαράκι μου τι "σεντόνι" απάντηση ήταν αυτό..; χαχαχα!
    Φυσικά ξέρω την άποψη σου για το θέμα αλλά εδώ απλά πραγματεύτηκα το γεγονός πως ότι και να έχει γίνει, το κενό είναι κενό και αυτό δεν αλλάζει, ούτε καλύπτεται. Απλά το ξεχνάς ή το αφήνεις και προχωράς το οποίο οφείλουμε όλοι να κάνουμε για την ισορροπία μας :-)
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καταλαβαίνω Κατερινάκι μου. Γι΄αυτό δεν επικεντρώθηκα στο κείμενο αλλά στην υποσημείωση που έγραψες ότι "Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να ρίχνουν πραγματική μαύρη πέτρα πίσω τους. Μπορεί να μην το καταλαβαίνω αλλά ξέρω πως γίνεται¨."
    Μου άρεσε πολύ και το θέμα του post και το περιεχόμενό του!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τραβα μπρος , σωστο απλα οτι περναει οπως το λες δεν ξεχνιεται , αφηνει το ιχνος του αλλα να μη σε κραταει δεμενη να εισαι ελευθερη, φιλακια , τα καλυτερα να ειναι παντα μπροστα σου ευχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποτέ δεν πρέπει να μένουμε δεμένοι για τίποτα γιατί τότε δεν μιλάμε για ζωή αλλά για σκλαβιά...
      Μαιρούλα, προσωπικά έχω μεγάλο θέμα με την ελευθερία, σαν γνήσιο τοξοτάκι εξάλλου... :-) Δεν μένω ποτέ κολλημένη σε τίποτα.
      Καλημέρα!!!

      Διαγραφή
  6. Κατερινάκι μου Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου, να είσαι πάντα υγιής, ακμαία και γεμάτη ενέργεια και θετική αύρα!
    Τα μότο μας είναι κοινά, οπότε θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
    Όποιος κύκλος ολοκληρώνεται, αφήνει τα ίχνη του αλλά δεν τον αφήνουμε να γίνει ψυχολογική "άγκυρα" και να μας τραβάει μονίμως στον πάτο. Προχωράμε λέμε!....
    Φιλιά πολλά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρία μου και σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
      Προχωράμε πάντα και με όλες τις συνθήκες!
      Πολλά φιλιά και από εμένα! :-)

      Διαγραφή
  7. Κατερίνα μου μεγάλο θέμα έθιξες!! :) Προσωπικά θεωρώ πως κάθε απώλεια αφήνει διαφορετικά κατάλοιπα. Όλες όμως σε στιγματίζουν με τον τρόπο τους. Άλλες είναι πιο δυνατές, άλλες όχι. Μου έχουν τύχει πολλές περιπτώσεις διαφορετικές. Άν κατάλαβα καλά μιλάμε για τη φιλία οπότε κι εγώ αυτό το κομμάτι θα αναλύσω. Γιατί η απώλεια οικογένειας (ή μέλους οικογένειας) είναι άλλο πράγμα πολύ πιο δυνατό που καμία σχέση δεν έχει, πίστεψέ με. Ο θεσμός της φιλίας είναι πολύ μεγάλος και έχει να κάνει με τα θέλω του κάθε ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι μια αυτοκριτική. Τότε λύνονται και οι απορίες μας και παύει να μας προβληματίζει αυτή η απώλεια. Μου έχει τύχει να με απορρίψουν αλλά και εγώ να απορρίψω μια φιλία. Στην περίπτωση που μας απορρίψει κάποιος, σημαίνει ότι δεν έχουμε ίδια πιστεύω και θέλω-άλλη ζωή εκείνος, άλλη εμείς, άλλα ενδιαφέροντα εκείνος, άλλα εμείς... Πολλές φορές έχει να κάνει και με την κατασταση που βρίσκεται ο καθένας, αν δηλαδή είναι μόνος, σε σχέση ή παντρεμένος. Έχει τύχει να με απορρίψουν από εγωισμό επειδή εγώ ήμουν σε σχέση και κείνη όχι και θεωρούσε πως δεν λάμβανε την προσοχή που της αρμόζει, πράγμα που θεωρώ τελείως χαζό για μια φιλία ετών. Έχω κι εγώ απορρίψει φίλη επειδή εκείνη είχε άλλα όνειρα για τη ζωή της στην πορεία, να κάνει κύκλο πλουσίων, να εκμεταλλεύεται τις γνωριμίες της, να την έχει ψωνίσει γενικώς στην πορεία λόγω επαγγέλματος. Στην πορεία όμως της ζωής μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοί είμαστε και από πού προερχόμαστε, ποιά είναι τα πιστεύω και οι αξίες μας στη ζωή. Καλό είναι να υπάρχει η ισορροπία που λες στα πάντα. Αλλά εντάξει είμαι της άποψης πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται και ότι η ζωή κάνει κύκλους (-->εκεί που είσαι ήμουνα και κει που είμαι θα'ρθεις). Επίσης πάντα έλεγα πως όταν κάποιος δε θέλει να χαθεί από τη ζωή σου, δε θα χαθεί, ο κόσμος ανάποδα να γυρίσει. Αν χαθεί, σημαίνει πως δεν άξιζε ποτέ να είναι στη ζωή σου. Πορευόμαστε με όσους αγαπάμε και μας αγαπάνε και αυτοί. Δεν χρειάζεται να πιέζουμε καταστάσεις. Ότι ναι να'ρθει θε να ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει!! Πολύ το φιλοσόφησα και ακόμα θέλω να γράψω πολλά!!! 2ο σεντόνι εγώ!! χαχα.. φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πω, πω σας ενέπνευσα πραγματικά...! φλέβα χτύπησα.. χαχαχα!
      Ευάκι μου πραγματικά η απώλεια προσώπου της οικογενείας μας με οποιονδήποτε τρόπο είναι το πιο δύσκολο και αρκετά ανέγγιχτο και προσωπικό θέμα.
      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
      Καθώς προχωράμε την ζωή μας συμβαίνουν αλλαγές, αυτό είναι αναπόφευκτο και πολλές φορές απαραίτητο.
      Ποτέ δεν πιέζουμε καταστάσεις. Ο καθένας στη ζωή κάνει τις επιλογές του και μαθαίνει να ζει με αυτές. :-)
      Πολλά φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  8. εχεις δικιο. θα επιστρεψω ξανα. καλημερα προς το παρον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κι όταν κάποιος φεύγει και δεν ξέρεις τον πραγματικό λόγο...ή δεν υπάρχει καν λόγος...τότε είναι που πονάει πιο πολύ... Θα βρούμε σίγουρα ανθρώπους, συντρόφους, φίλους που θα κλείσουν τις πληγές μας, αλλά... το σημαδάκι θα μείνει... Είμαι ακριβώς της ίδιας άποψης με εσένα...
    Φιλάκια πολλά Κατερινάκι μου!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όντως άνοιξες τεράστιο θέμα, δύσκολο να αναλυθεί από εδώ!!
    Συμφωνώ μαζί σου, εννοείται κανένας δεν τα κάνει όλα σωστά! Σε οποιαδήποτε σχέση (φιλική πχ) φταίνε και οι δύο αν πάρει άσχημη εξέλιξη..ο καθένας από την μεριά του.
    Μου έχει τύχει μετά από πολλά χρόνια να τα ξαναβρώ με παιδική φίλη και να είμαστε καλύτερα και από πριν γιατί ωριμάσαμε και υπάρχει αληθινή αγάπη. Το χειρότερό μου ξέρεις ποιο είναι; Όταν ξεκόβουν χωρίς να μου λένε τι τους ενόχλησε, από χαζοπαρεξηγήσεις.. Αυτά δεν τα μπορώ τα θεωρώ άδικα! Πλέον ναι ούτε κι εγώ πιέζω καταστάσεις, πιο χαλαρά και κρίνεις αναλόγως.. Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος, όπως και η ψυχική μας υγεία για να χαλιόμαστε με τα πάντα τελικά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ειδικά όταν υπάρχουν βάσεις και μακρά φιλία είναι το χειρότερο να εξαφανιστείς δεν το συζητώ.
    Γενικότερα όσο μεγαλώνουμε αλλάζουμε και εμείς και οι άλλοι. Είναι απολύτως λογικό πλέον να μην κολλάς με ορισμένους ανθρώπους. Όπως λες, ο χρόνος μας είναι πολύτιμος, έχουμε πολύ πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθούμε και να αγχωθούμε στη ζωή μας και για αυτό εκείνοι που είναι να μείνουν δίπλα μας, θα μείνουν no matter what...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καρδούλα μου φαίνεται τόσο ενδιαφέρουσα δημοσίευση!
    Θα περάσω το ΣΚ !
    Είμαι σε καλλιτεχνικό οργασμό κι έχω και τα γενέθλια του μπλογκ!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. άντε, άντε τρέχα στις δημιουργίες σου!
      Χρόνια του πολλά και από εδώ!!!
      Σε περιμένω..
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    2. 'Εχω αφήσει κι εγώ πίσω μου κομμάτια μου κι ανθρώπους αγαπημένους!
      Άνθρωπο που σπάραξε η καρδιά μου με την απώλεια του από τη ζωή μου και την καθημερινότητά μου. Άντεξα! Σχεδόν οι περισσότεροι αντέχουμε και προχωράμε.
      Ίσως αφήνουμε πολλά πίσω μας... Αλλά κάνουμε και χώρο για τα νέα Κατερίνα μου!
      Άργησα να το καταλάβω αλλά η απώλεια με το καιρό μπορεί να γίνει θετική εξέλιξη.....
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
    3. Έχεις δίκιο κοριτσάκι μου και εγώ αυτό πιστεύω!
      Σε ευχαριστώ,
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Άγγιξες ευαίσθητο θέμα Κατερινάκι και φαντάζομαι ότι ο καθένας μας θα έχει να σου πει από μία άποψη ανάλογα με τα βιώματά του.
    Το μόνο σίγουρο και αυτό που ακολουθώ,είναι ότι στις σχέσεις μου τα δίνω όλα γιατί θέλω να τις ζω στο έπακρο.Το να πληγωθώ και να πονέσω είναι μέσα στο πρόγραμμα αφού έτσι είναι η ζωή και εγώ δεν τη φοβάμαι.
    Η ουσία βέβαια είναι να μην αναλώνεσαι σε επιπόλαιες σχέσεις,αλλά να δίνεις τον εαυτό σου μονάχα εκεί που αξίζει.Όμως μόνο η πείρα και ο χρόνος μπορεί να σου το δείξει αυτό.
    Πολύ ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου και συμφωνώ μαζί σου.
    Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο βρε Μιράντα μου! Έτσι πρέπει να κάνουμε, να ευχαριστιόμαστε την ζωή μας με τα όλα της, πάντα όμως όπως λες δίνοντας τον εαυτό μας εκεί που αξίζει!
      Πολλά φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  14. Όσο και να προσπαθείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου, πάντα έχεις δώσει και έχεις πάρει.
    Πάντα χρωστάς και σου χρωστάνε.

    Σ'αυτές τις δύο γραμμές σου συνοψίζονται για μένα όλα όσα θα ήθελα να γράψω. Ας κρατήσουμε ό,τι μας έδωσαν και όσο για όσα μας χρωστούν... τους χρωστάμε κι εμείς, από κάποια άλλη οπτική, που ίσως δεν μπήκαμε ποτέ στη διαδικασία να παραδεχτούμε πως υπάρχει.

    Καλή καρδιά να'χουμε και μυαλό, μυαλό να σκεφτόμαστε και να προσέχουμε όσο μπορούμε!...
    Φιλιά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι έκανες μια πολύ όμορφη σύνοψη αυτών ακριβώς που εννοούσα.

      Να είσαι πάντα καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  15. Έχουμε μείνει λίγοι αλλά καλοί.
    Κ.Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα χαρώ να διαβάσω τη δική σας Άποψη!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αναγνώστες