Φέτος τα Χριστούγεννα......

via: http://moglio.tumblr.com/post/35695116217

Φέτος για τα Χριστούγεννα, έχω μια διαφορετική προσμονή...
Κάποτε, κάθε χρόνος ήταν ίδιος, τα περασμένα 2-3 χρόνια, αυτή η γιορτή (η αγαπημένη μου γιορτή) πέρασε αδιάφορα...
Παρατηρώ πως για τον περισσότερο κόσμο, τα προηγούμενα χρόνια που "έσκασε" η κρίση, δεν υπήρχε ιδιαίτερη διάθεση για γιορτές, στολισμούς, χαμόγελα. Έλειπε αυτή η γλυκιά απόλαυση. Φέτος όμως συμβαίνει κάτι διαφορετικό...υπάρχει εκείνη η κρυφή χαρά της προσμονής...σαν να ανακαλύπτουμε επιτέλους ξανά το αληθινό νόημα αυτών των γιορτών...
Λίγο πριν έρθει στη ζωή μας ο φόβος για την κρίση και στην συνέχεια η ίδια η κρίση, είχαν γίνει όλα τόσο εμπορικά και εμπορεύσιμα...μέχρι και τα συναισθήματα μας. Όλες οι βιτρίνες έμοιαζαν ίδιες, ο κόσμος έβγαινε συρρέοντας στους δρόμους και τα Mall χωρίς ουσιαστικά να νιώθει το πνεύμα των Χριστουγέννων παρά μόνο για να καταναλώσει και έτσι να αισθάνεται πως κάτι κάνει.Το marketing έδινε και έπαιρνε και η οικογένεια δεν απολάμβανε αυτές τις στιγμές όπως θα έπρεπε, μακριά από τις δουλειές και τις έννοιες τους.
Φέτος όμως...που όλοι έχουμε περάσει και περνάμε τα ζόρια μας ήδη, εδώ και λίγα χρόνια και έχουμε συνειδητοποιήσει ποιος μας "πουλάει" και ποιος μας κοροϊδεύει, που δεν έχουμε τα extra για να δαπανήσουμε, που εκτιμήσαμε τελικά το απλό και το καθημερινό, που πατάμε όλοι λίγο περισσότερο στη γη, φέτος...συμβαίνει κάτι μαγικό..!
Φέτος, έχει μια αίσθηση από τα παραμύθια που βλέπουμε στην τηλεόραση, με τα φτωχά παιδάκια, που όλος ο κόσμος τους έχει αδικήσει αλλά τελικά οι γιορτές των Χριστουγέννων, τα βρίσκουν στην αγκαλιά κάποιων καλών ανθρώπων να απολαμβάνουν καλύτερα απ τον καθένα το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων, δηλαδή την Αγάπη, και την ζεστασιά της αληθινής Οικογένειας και του αληθινού Σπιτικού.
Όλα αυτά που περνάμε, μας έχουν κάνει να πετάξουμε από πάνω μας τον "δηθενισμό" με τον άσκοπο καταναλωτισμό, το show off με την δήθεν διασκέδαση στα ασφυκτικά γεμάτα νυχτερινά κέντρα και τον στολισμό των σπιτιών μας από συνήθεια...
Μας έχουν κάνει, να θέλουμε να αισθανθούμε την πραγματική Χαρά και Χαλάρωση. Να θέλουμε να δούμε αγαπημένα μας πρόσωπα και να περάσουμε τον χρόνο μας μαζί τους στο σπίτι.
Να εκτιμάμε περισσότερο τα μικρά αλλά γεμάτα αγάπη δώρα που θα μας κάνουν οι δικοί μας άνθρωποι και πάνω απ όλα να δίνουμε Ευχές μέσα από την Ψυχή μας!
Δεν νομίζω πως υπάρχει ακόμη Έλληνας, που να μην έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί τι αξίζει πραγματικά στη ζωή και σε τι ψέματα ζούσαμε έως τώρα.
Φέτος, οι γιορτές θα ξαναβρούν την χαμένη μαγεία τους και τα αληθινά συναισθήματα τους.
Και επειδή γνωρίζω πολύ καλά πως πάρα πολλοί από εμάς θα κρυώνουν φέτος τον χειμώνα και κάποιοι άλλοι θα βρίσκονται στους δρόμους, θέλω να παρακαλέσω μέσα από την ψυχή μου, να βρούμε όλοι μας ένα ζεστό χώρο να κοιμηθούμε και ένα ζεστό φαγητό να φάμε, γιατί όλοι πιστεύουμε πως εμείς δεν θα βρεθούμε ποτέ στην θέση των αστέγων, όμως αυτή η θέση είναι η ακριβώς διπλανή μας και μπορεί στον επόμενο γύρο να κάθεται ο καθένας από εμάς εκεί....
Δεν μπορεί όλοι αυτοί οι δυστυχείς να μην έχουν κανένα συγγενή, κανένα φίλο να τους βοηθήσει! Απλά κλείνουμε τα μάτια...
Βοηθήστε και ας μην πιστεύετε πως θα έκαναν και εκείνοι το ίδιο για εσάς...

Τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι Μαγικά γιατί εμείς, οι συνειδητοποιημένοι πλέον, θα τα κάνουμε να είναι... Γιατί τα αληθινά συναισθήματα είναι πάντα μαγικά...!
Κ.

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Φωτογραφία: ΑΠΕ

Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών έχει πάντα πολύ ενδιαφέρουσες δραστηριότητες και φιλοξενεί πλήθος εναλλακτικών εκδηλώσεων, σεμιναρίων κλπ.

Οι εκδηλώσεις της κατά την γνώμη μου, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και αξιόλογες, καθώς δεν μένει στην προβολή μόνο "εμπορικών" παραστάσεων και γεγονότων αλλά φαίνεται να έχει μια καλά οργανωμένη και ψαγμένη ομάδα ανθρώπων που είναι υπεύθυνοι για το τι θα φιλοξενηθεί.

Αυτή τη φορά προχώρησε σε μία αξιέπαινη κίνηση, μιας και προσφέρει δωρεάν εισιτήρια σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Την κίνηση αυτή, όπως και άλλες ακόμη "βοηθητικές" κινήσεις για πολλές ακόμη ομάδες, όπως άνεργοι, πολύτεκνοι κλπ, πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι φορείς...

Κ.

διάβασε περισσότερα εδώ:

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231223742

http://www.sgt.gr/gr

Country...but So Shic!

via: http://eclecticrevisited.com/2011/12/27/the-weather-outside-is-frightful/

via: http://www.manuelcanovas.com/collections/current/

via: http://happydayout.tumblr.com/post/34558168305

via: http://www.marthastewart.com/274221/marthas-50-top-kitchen-tips
/@center/277007/kitchen-design#/194656

via: http://www.houzz.com/photos/start=16

via: http://www.bhg.com/home-improvement/molding-trim/
designs/architectural-detail-trim-work/#page=4

via: http://tournesol50.tumblr.com/post/26080988742/
freier-raum-via-eclecticrevisited-com

via: http://www.housebeautiful.com/decorating/
house-pictures/fairy-tale-home-design-0312

via: http://nelsonbarnum.com/portfolio

via: http://brabournefarm.blogspot.com/2010/10
/coffee-tablescapes.html

via: http://montanasweetpea.tumblr.com/post/35744220942/
timotocuica-via-un-recorrido-por-casa-cor-peru

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου!

Βγείτε και ας μην έχει ήλιο... Η Ζωή είναι Έξω!

Κ.

Παρουσίαση Ποιητικής Συλλογής Άννας Φιλιώτου

Μια αξιόλογη προσπάθεια, φίλοι μου, που αξίζει να παρακολουθήσουν όχι μόνο οι λάτρεις της ποίησης....

Κ.

Πρόσκληση

Η Άννα Φιλιώτου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σας προσκαλεί στην παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής «Δια μέσου άνοιξης», που θα γίνει  στο Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κτήριο Κωστής Παλαμάς, Ακαδημίας 48 και Σίνα (αίθουσα εκδηλώσεων) την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 7μμ.

Η Τέχνη του να Ζεις σαν Άνθρωπος μέσα στην Κρίση

Παξοί - Copyright Katerina Valsamidi

Το να ζεις σαν άνθρωπος, δεν είναι μόνο να τρως ένα πιάτο φαΐ της προκοπής, να μπορείς να χαίρεσαι ελεύθερος τον αέρα και τον ήλιο, να έχεις μια δουλειά που να μην καταντάει δουλεία, να έχεις μία στέγη και πολλά ακόμη που τουλάχιστον μέχρι πριν ελάχιστα χρόνια θεωρούνταν δεδομένα. Είναι πολλά ακόμη που μας έχουν κάνει να τα ξεχάσουμε προκειμένου να μας ορίζουν και να μας πείθουν ότι είμαστε όλοι καταθλιπτικοί και άχρηστοι.

http://www.flickr.com/photos/whatwhat/137576411/

Το να μπορείς, λοιπόν, να ζεις σαν άνθρωπος είναι να μπορείς να πας ένα θέατρο, χωρίς να κλαις τα λεφτά που έδωσες, είτε γιατί ήταν αυτά μετρημένα είτε γιατί είδες μια ακριβή και κακή παράσταση.

Είναι το να μπορείς να πληρώσεις, και οφείλεις να το κάνεις, όλους τους λογαριασμούς σου, χωρίς να αισθάνεσαι ότι σε πνίγει και το παραμικρό πάγιο που έχεις.

Είναι το να φας ένα φαγητό στο σπίτι ή έξω με παρέα και να χαρείς πρώτα απ’ όλα την παρέα!

Είναι το να ασχολείσαι με κάποια δραστηριότητα για να μπορείς να κρατάς το πνεύμα και το σώμα σου υγιή.

http://www.flickr.com/photos/dlemieux/4271324096/

Είναι να παρακολουθείς πολιτιστικά και πολιτισμικά γεγονότα με ή χωρίς αντίτιμο.

Είναι να μπορείς να έχεις την παιδεία και την υγεία σου εξασφαλισμένη!

Είναι να μην φοβάσαι να κάνεις οικογένεια γιατί μια μέρα θα πεινάτε όλοι μαζί.

Να μπορείς να πας σε μια συναυλία, σε μία παράσταση χορού, ένα σινεμά, για περπάτημα, να έχεις την δυνατότητα να κάνεις ένα δώρο, βρε αδελφέ!

Να έχεις την ελευθερία και τον χρόνο να διαβάσεις και να εκφραστείς.

Να μην φοβάσαι να κυκλοφορείς έξω είτε είσαι γυναίκα, είτε μετανάστης, είτε παιδί, είτε γενικά κοινωνικά ευάλωτος.

Είναι πολλά που μας κάνουν να διαφέρουμε από τα αξιαγάπητα ζωντανά μας.

Είναι αυτά που θεωρούνται απαραίτητα για να είσαι άνθρωπος!

Πείτε μου τώρα, πέρα από τις δυσκολίες που περνάμε και το πόσο κατεστραμμένο κράτος έχουμε, δεν είμαστε ο μόνος λαός που προσπαθεί και όσο περνάει από το χέρι του καταφέρνει πολλά από τα παραπάνω;

Και να μην ακούσω ότι πολλά από τα παραπάνω αφορούν την καλοπέραση, γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, που τόσα δίδαξαν όλο τον κόσμο, μας δίδαξαν ότι δεν γίνεται μόνο να δουλεύεις. Πρέπει να ζεις (!) και για να ζεις πρέπει να υπάρχουν εναλλαγές εργασίας και ξεκούρασης.

Picture taken at the British Museum, London... http://www.flickr.com/photos/42978036@N00/2255525792/

Δεν είμαστε οι μόνοι που τελικά δεν μας πείθει ποτέ κανείς ότι είμαστε τελειωμένοι, άχρηστοι, τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες;

Δεν θέλω να ασχοληθώ εδώ με το πόσα πράγματα μας στερούν οι «ηγέτες μας» ούτε με το ότι, ό, τι έχει διδαχτεί ο κόσμος από εμάς, το κάνει καλύτερα από εμάς γιατί απλά εμάς μας θέλουν όλοι υποταγμένους και δυστυχισμένους.

Θα σταθώ στο πόσο δυνατοί στην ψυχή, στο ήθος και στις παραδόσεις είμαστε. Στις απεριόριστες δυνατότητες μας, στο οξυδερκές πνεύμα μας, στην υπέροχη και πλούσια, το τονίζω πλούσια χώρα μας και σε φυσική ομορφιά και σε πραγματικά πλούτη: ορυκτά, τρόφιμα, γεωγραφική θέση, τουρισμό, μόρφωση πολιτών και πόσα ακόμη!

Θα σταθώ ακόμη στο πως για να μπορεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος έστω και να κινείται και να σκέφτεται, σε εμάς το οφείλει.

Δεν είμαι από αυτούς που εθελοτυφλούν, παραδέχομαι ότι έχουμε κάνει τραγικά λάθη, και τους πολιτικούς μας που τους βρίζουμε εμείς τους εκλέξαμε, συνηθίσαμε στο ρουσφέτι και στο κονέ. Είχε σταματήσει να μετράει το επίπεδο ενός ανθρώπου και μετρούσε η γνωριμία του και όσο και να θεωρούμε πως τελείωσε η εποχή των παχιών αγελάδων, όλα αυτά ακόμη συμβαίνουν….

Η ουσία είναι, να κατανοήσουμε την αξία μας, να μετατρέψουμε όλα τα άσχημα σε όμορφα, να εκμεταλλευτούμε την δύναμη μας και να μειώσουμε τις αδυναμίες μας, να μην παραιτούμαστε, να μην απελπιζόμαστε, να λέμε ευχαριστώ όταν μας αφήνει κάποιος να περάσουμε στο δρόμο, να ζητάμε συγνώμη αν ενοχλήσαμε, να έχουμε το σθένος να παραδεχτούμε τα λάθη μας και το σθένος να μην τα ξανακάνουμε, να μπούμε στη θέση του άλλου, να γνωρίσουμε τους γείτονες μας, να χαμογελάμε περισσότερο, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας έτσι ώστε να γίνουν καλύτερα από εμάς.

Με λίγα λόγια, να διδάξουμε εκ νέου τον πολιτισμό και την ιστορία μας και όχι να τα επιβάλουμε στους έξω ενώ εμείς δεν τα τηρούμε και δεν τα ακολουθούμε…!

http://www.flickr.com/photos/marcelgermain/2844089790/

Αυτή, λοιπόν την τέχνη του να ζεις σαν άνθρωπος μέσα στην κρίση, ο Έλληνας την ξέρει καλά! Απλά πρέπει να την ξανά ανακαλύψει.... Είναι σπάνιο μετά από τόσους αγώνες, πόνο, υποταγή, πολέμους, κρίσεις, δυσκολίες, προσφυγιά να μείνει ένας λαός τόσο ανέγγιχτος και να αναδυθεί από τις στάχτες του! Να μην χάσει ποτέ τον πολιτισμό του, τα ήθη και τα έθιμα, την γλώσσα του, την θρησκεία του και μέσα από όλα τα άσχημα να έχει ακόμη τους καλύτερους επιστήμονες, τους καλύτερους ερευνητές, τους καλύτερους καθηγητές και έναν από τους πιο συμπαθητικούς, ευγενικούς, πρόσχαρους, φιλόξενους, φιλικούς, μορφωμένους και ενημερωμένους λαούς.

Και άλλοι περνούν δύσκολα αλλά δεν έχουν την ιστορία μας…. Και άλλοι έχουν πολιτισμό αλλά δεν έχουν περάσει ότι εμείς…..

Η Ελλάδα είναι μοναδική και στα Κάλλη και στα Πάθη της. 

Περιμένω τα σχόλια σας.

Κ.

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/marcelgermain/2844089790/">MarcelGermain</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/">cc</a>

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/42978036@N00/2255525792/">rayhaneh</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0/">cc</a>

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/dlemieux/4271324096/">dlemieux</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/">cc</a>

Διακόσμηση Γάμου.

http://www.flickr.com/photos/theweddingomd/4893390542/

Copyright Katerina Valsamidi

Η διαδικασία της προετοιμασίας του γάμου και ειδικά η Ημέρα του Γάμου είναι κάτι το ιδιαίτερο.  Είναι κάτι το ιδιαίτερο, όχι μόνο γιατί είναι η σημαντικότερη ημέρα στην ζωή ενός ζευγαριού αλλά και γιατί μέχρι να φτάσεις να την ζήσεις, έχεις περάσει συνήθως από μεγάλο Γολγοθά!

Επικρατεί μια χαώδης κατάσταση όπου γονείς και παρελκόμενοι τρίτοι , μπλέκονται από την επιλογή του νυφικού, από το αν θα μπει κεφτές ή όχι στο μενού μέχρι και στο τι χρώματα θα έχει η διακόσμηση…

Μία από τις πιο καλές και συμφέρουσες επιλογές, θεωρώ πως, είναι να αναθέσει το ζευγάρι σε κάποιον, που φυσικά με συνεχή συζήτηση και συνεργασία μαζί του, θα αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της οργάνωσης. Θα είναι κάποιος φίλος ή συγγενής που κατέχει το θέμα? Θα είναι κάποιος επαγγελματίας? It’s up to you!

Copyright Katerina Valsamidi

Όσον αφορά, το κομμάτι της διακόσμησης, είναι φυσικά ένα από τα πολύ σημαντικά κομμάτια της μεγάλης ημέρας (μαζί, βέβαια, με το φαγητό και την μουσική). Είναι το πρώτο που θα δουν οι καλεσμένοι και αυτό που θα περιεργάζονται με κάθε ευκαιρία χαλάρωσης. Ας μην ξεχνάμε τα, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, αναπόφευκτα, κουτσομπολιά και σχόλια…

Είναι αυτό που θα τους προδιαθέσει για την συνέχεια, ενώ είναι υπεύθυνο για τα πρώτα συναισθήματα που θα τους δημιουργηθούν, μόλις μπουν στο χώρο της δεξίωσης. Θα αισθανθούν όμορφα και οικεία? Θα νιώσουν την ένταση της ημέρας? Και το σημαντικότερο… θα καταλάβουν ότι όντως έχει διακοσμηθεί ο χώρος ή θα τους περάσει αδιάφορος..?

 Η διακόσμηση, θα προδιαθέσει όμορφα και θα χαλαρώσει , επίσης, το ζευγάρι, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό, μιας, και το άγχος εκείνης της ημέρας είναι ικανό να σε κάνει να μη θυμάσαι τίποτα….

photo via: http://www.bridalguide.com/planning/wedding-reception/gorgeous-tall-centerpieces?page=0,11 

Ξεκινάμε, από την βασική – κεντρική  ιδέα που θέλει ο καθένας να έχει στον γάμο του (χρώματα, στυλ και concept) και στην συνέχεια την εμπλουτίζουμε με μικρές ή μεγάλες λεπτομέρειες, προκειμένου να βγει το αποτέλεσμα που ονειρεύεται ο καθένας.

Από chic & simple αλλά ιδιαίτερο, έως έντονο και εντυπωσιακό! Από μονοχρωμία, έως τριχρωμία (παραπάνω χρώματα, δεν συνίσταται) , από το να έχει κάποια θεματολογία έως να είναι απλά όμορφο και ξεχωριστό, από πριγκιπικό έως alternative… ότι σκεφτεί και θέλει ο καθένας γίνεται!

Αρκεί να γεμίζει και να χαροποιεί πρώτα απ’ όλα τους πρωταγωνιστές της βραδιάς… το ζευγάρι!

Πολλές φορές βέβαια, αυτό που έχουμε φανταστεί και θέλουμε, δεν έχει σαν αποτέλεσμα εκείνο που είχαμε στο μυαλό μας, ενώ εκείνος ή εκείνη που θα το οργανώσει θα δέσει ζεστά τις επιθυμίες του ζευγαριού με ένα σωστά δομημένο αποτέλεσμα σύμφωνα με την εμπειρία του.

photo via: http://www.stylemepretty.com/

Αν έχεις έναν άνθρωπο που με τις γνώσεις και την εμπειρία του θα σε κάνουν αμέσως να αισθανθείς πως με μια κουβέντα σας, μπορείς με κλειστά τα μάτια να του εμπιστευθείς την οργάνωση του γάμου σου, μην το σκέφτεσαι καθόλου… Άσε τον να το αναλάβει! Θα γλυτώσεις χρόνο και χρήμα από τις παραλήψεις και τα λάθη που κατά πάσα πιθανότητα θα κάνεις λόγω απειρίας και τα νεύρα σου θα μείνουν στη θέση τους… Εκείνη η ημέρα, ‘’σηκώνει’’ μόνο ξεγνοιασιά και πολλά χαμόγελα!!!

Καλό Σαββατοκύριακο!!!

K.

photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/theweddingomd/4893390542/">The Wedding of my dreams</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/">cc</a>

Εσείς, ξέρετε το Beaujolais Nouveau?

http://www.flickr.com/photos/96dpi/1139662917/

Κατά τη μία μετά τα μεσάνυχτα της τρίτης Πέμπτης κάθε Νοέμβρη, πάνω από ένα εκατομμύριο κιβώτια Beaujolais Nouveau ξεκινούν το ταξίδι τους από μικρά χωριά της περιοχής του Beaujolais, διασχίζοντας τη Γαλλία για να φτάσουν στο Παρίσι και από κει να φύγουν για όλα τα μέρη του κόσμου• οι αφίσες παντού διαδίδουν τα καλά νέα: "Le Beaujolais nouveau est arrive", το φρέσκο Beaujolais έφτασε! 
διάβασε περισσότερα εδώ: http://www.athinorama.gr/umami/wine/articles/?id=3482


Φέτος, πέφτει 15/11, δηλαδή σήμερα....
Εδώ μπορείτε να δείτε τα ελληνικά εστιατόρια που συμμετέχουν σε αυτή την παράδοση: http://www.athinorama.gr/restaurants/newsroom/?edtid=21809

Καλή σας απόλαυση!
Κ.



photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/96dpi/1139662917/">96dpi</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0/">cc</a>

Αγάπη για τα Vintage, ή Ανάγκη για Οικονομία...?

Photo by Katerina Valsamidi

Λοιπόοον, φτιάχνω το σπίτι μου. Το ανακαινίζω για την ακρίβεια γιατί για να χτίσεις τη σήμερον ημέρα, είναι αδιανόητο... Μία από τις ημέρες που μετρούσα ένα - ένα τα ευρώ μου για να δω σε τι αγορές επίπλων έχω ακόμη περιθώριο να προβώ.... μου ήρθε η ιδέα!
"Καναπέ πήρα, κρεββάτι πήρα....καμιά καρέκλα θα βρω να καθόμαστε,... τραπεζαρία? τι να διαλέξω που να είναι όμορφο, ποιοτικό και οικονομικό..?" . Σημειωτέον, έχω γυρίσει ότι έκθεση και κατάστημα επίπλων , υπάρχει.
"Τραπεζαρία...? Μα έχει μία εκπληκτική η γιαγιά μου!" Αυτό είναι!
Τραπέζι από μασίφ ξύλο, δηλαδή εξαιρετική ποιότητα, με τα κλασικά ποδαράκια λεοντέ, δηλαδή Και Πολύ Vintage, λέμε, και είναι της γιαγιάς μου, δηλαδή, τσάμπα!
Με ένα τρίψιμο, βάψιμο σε ιδιαίτερο χρώμα (ίσως μαύρο...χμ) για να κάνει και την αντίθεση, και συνδυασμό με μοντέρνες καρέκλες.... Να το, το Mix & Match!
Σας πληροφορώ πως δεν έμεινα σ'αυτό... πήρα και το boudoir της άλλης γιαγιάς η οποία είναι σε στυλ γαλλικό ή αλλιώς country. Θέλει και αυτή μια επεξεργασία ντεκαπέ και είναι Super! Όρεξη να'χεις!!!
Υπάρχουν ατελείωτες ιδέες για το σπίτι και πως μέσα από μετατροπές και επαναχρησιμοποίηση επίπλων μπορείς να γλυτώσεις χρήμα και να ξανα-χαρείς παλιά κομμάτια , όπως ας πούμε να χρησιμοποιήσεις ένα secretaire γραφείο , αντί για τουαλέτα στο δωμάτιο, ή ένα μικρό στρογγυλό τραπεζάκι αντί για κομοδίνο....
Το ερώτημα, λοιπόν δεν νομίζω πως είναι αν αγαπάς τα vintage, τα mix & match και τα country ή κάνεις μια τέτοιου είδους επιλογή από ανάγκη.
Δεν κάνεις ποτέ κάτι τέτοιο από ανάγκη...προτιμάς να αγοράσεις κάτι απ'το ΙΚΕΑ...
Εγώ, λοιπόν που μου αρέσουν πολύ όλα τα παραπάνω, είμαι μια από τις τυχερές που μπορούν να συνδυάσουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Δηλαδή, φοβερά, κλασικά, διαχρονικά κομμάτια που δεν έχουν πάθει τίποτα εδώ και δεκαετίες, σε σχεδόν μηδενική τιμή (αν δεν υπολογίσεις το κόστος των μετατροπών) και εξαιρετικό διακοσμητικό αποτέλεσμα, αφού θα συμπληρώσουν τα μοντέρνα κομμάτια του σπιτιού μου δίνοντας τους μια ιδιαίτερη αίγλη και περνώντας την ιστορία τους στο δικό μου σήμερα...!
Αν και εσείς είστε λάτρεις αυτών των επίπλων, γιαααα ρίξτε μια ματιά γύρω σας και πιάστε δουλειά! Συμφέρει και κάνεις και τη διαφορά σε σχέση με όλα εκείνα τα πανομοιότυπα κομμάτια που κυκλοφορούν...!

K.

Δύο Μεγάλες Παραγωγές σε Ελληνικά Χέρια

Ο Λόγος, φυσικά για τις παραστάσεις Chicago και Fame!

Χαίρομαι πάρα πολύ που επιτέλους ο καλλιτεχνικός κόσμος τολμά κάτι μεγάλο και ιδιαίτερο...και αυτό, γιατί θεωρώ πως έχουμε φοβερά ταλέντα στην Ελλάδα και στον χορό και στην υποκριτική και στο τραγούδι τα οποία χαραμίζονται για να μην πω χάνονται τελείως άδικα, αφού δεν υπάρχουν παραγωγές για να τους απορροφήσουν. Σοβαρά, σπουδαγμένα παιδιά που έχουν κάνει φοβερές θυσίες για την τέχνη τους.
Και άντε, κάποιοι έχουν την δυνατότητα και φεύγουν στο εξωτερικό κυνηγώντας το μεγάλο όνειρο και με την ελπίδα να μην πεθαίνει ποτέ, μπλέκονται άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς, μέσα στην δύνη και τον λαβύρινθο τεράστιων αγορών του εξωτερικού με τεράστιο ανταγωνισμό. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που μένουν εδώ...πάλι με την ελπίδα να μην πεθαίνει ποτέ....όμως, για να επιβιώσουν ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που αγαπούν, που τους γεμίζει, που τους κάνει να καρδιοχτυπούν.
Έτσι, λοιπόν, είναι πάρα πολύ ευοίωνο μια τέτοια σκληρή εποχή, να γίνονται τέτοιες προσπάθειες με πολύ καλά cast καλλιτεχνών! Εξαιρετικοί Σκηνοθέτες, Χορογράφοι, Σκηνογράφοι, Ηθοποιοί, Χορευτές, Τραγουδιστές και τόσοι άλλοι...
Θεωρώ πως πρέπει να στηρίζουμε τέτοιου είδους ενέργειες και να μην μένουν άδεια τα θέατρα. Άλλωστε, έχουν όλοι βάλει μυαλό και έχουν ρίξει τις τιμές των εισιτηρίων, ενώ υπάρχουν και πολλές διευκολύνσεις και ιδικές τιμές.

Να μην ξεχνάμε επίσης, πως την άνοιξη του 2013 περιμένουμε και του "Δαίμονες". Την ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα και την Άννας Βίσση που με μεγάλη επιτυχία είχε παιχτεί ξανά πριν 22 ολόκληρα χρόνια.

Το Chicago είναι ένα μιούζικαλ του 1975 του οποίου η ιστορία εκτυλίσσεται την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Ανεβαίνει στο θέατρο Παλλάς από τις 27/10/12. 

Όσο για το Fame, πρόκειται για ένα μιούζικαλ που αγαπήθηκε ίσως όσο κανένα άλλο και μεταφέρει, τις προσπάθειες, τις αγωνίες, αποτυχίες και επιτυχίες μιας ομάδας ταλαντούχων νέων στην σχολή Τεχνών τις Νέας Υόρκης. Ανεβαίνει στο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου από τις 12/12/12.

Δεν ξέρω αν πρέπει να έχουμε τις μεγαλύτερες προσδοκίες, ξέρω όμως πως πρόκειται για ιδιαίτερες προσπάθειες και αξίζει τον κόπο να τις παρακολουθήσουμε.
Προσωπικά, σκοπεύω πολύ σύντομα να δω και τις δύο αυτές παραστάσεις.
Θα επανέλθω με σχολιασμό τους, αφού τις απολαύσω....!

Υ.Γ. Άντε και στο Moulin Rouge!

Κ.

Step Up Revolution (...?)

Επηρεασμένη από το Step Up Revolution και ζητώντας σας να κατανοήσετε το κόλλημα μου και γιατί μου αρέσει αυτή η ταινία, θα δανειστώ την πιο ουσιαστική ατάκα του έργου.... "Enough with performance art, it's time for Protest Art!"
Είναι επιτέλους η στιγμή να χρησιμοποιήσουμε ότι έχουμε και με ότι καταπιανόμαστε και να αντιδράσουμε μέσα από αυτό...
Δεν νομίζετε πως θα έκανε σίγουρα μεγαλύτερη εντύπωση η εναλλακτική διαμαρτυρία?!
Αισθάνομαι, πως πλέον όσο και να φωνάζουμε, δεν μας δίνουν καμία σημασία... Αν όμως μια ομάδα ηθοποιών, σκάρωνε ένα βιντεάκι στα πλαίσια της υποκριτικής που όμως θα είχε μεγάλα νοήματα..? Αν οι σχεδιαστές μόδας είχανε κάτι ουσιαστικό να πουν μέσα από τις δημιουργίες τους..? Αν κάθε ένας από εμάς μέσα από αυτό που αγαπά, δημιουργούσε κάτι όμορφο για να ακουστεί και μέσα από εμάς αποκτούσαν φωνή και πολλοί άλλοι που δεν το τολμούν από μόνοι τους...?
Αν, λοιπόν, δεν μείνουμε στα "αν"... και με χαρά, σεβασμό, λαχτάρα, και δημιουργικότητα κάνουμε κάτι για αυτόν τον τόπο που τόσο αγαπάμε και προδίδουμε καθημερινά, μόνο θετικά αποτελέσματα και συναισθήματα θα μας επιστραφούν!
Και παρόλο που η εν λόγω ταινία τελειώνει λίγο σαν παραμυθάκι, που αν με ρωτήσετε, δεν υπάρχουν πουθενά αυτά τα αποτελέσματα...Θεωρώ πως κανέναν ποτέ δεν ζημίωσε η προσπάθεια και η τόλμη!
Εξάλλου, σαν αισιόδοξη μέχρι αηδίας που είμαι....Ο Τολμών, νικά! (είτε από το αποτέλεσμά, είτε από την εμπειρία...)

Κ.

Step Up Revolution Trailer

Η Τέχνη...δεν έχει Όρια!

Τέχνη! Η τέχνη είναι παντού...μέσα μας, γύρω μας, μπροστά μας, σε αυτά που λέμε, στις επιλογές και πράξεις που κάνουμε. Η τέχνη είναι φανερή αλλά και κρυφή, πηγάζει από παντού και κατευθύνεται προς όλες τις κατευθύνσεις ανεξάρτητα αν είμαστε ικανοί να την δούμε και να την εκτιμήσουμε...Δημιούργησα αυτό το blog, από την ανάγκη μου να επικοινωνήσω την αγάπη μου για την τέχνη και να μοιραστώ ιδέες, προτάσεις, σκέψεις και παραλογισμούς, γιατί η τέχνη, απλά...Δεν έχει όρια....! Προσωπικά,  μεγάλη μου αγάπη ο χορός! Μέσα από αυτόν αναπνέω, χαίρομαι, στεναχωριέμαι, εκφράζω κάθε μου συναίσθημα, αλλά πάνω από' όλα εκτιμώ και θαυμάζω! Εκτιμώ και Θαυμάζω, βέβαια κάθε μορφή τέχνης, ακόμη και την τέχνη της γιαγιάς μου στο βελονάκι, την περίτεχνη εξυπνάδα της αδελφής μου, την σχεδιαστική δημιουργία της μαμάς μου, τον γείτονα που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ηθοποιός, τους φίλους μου καλλιτέχνες...και τόσους και τόσα ακόμη!
Εδώ, που εννοείται πως περιμένω πρώτα από' όλους τους φίλους μου, θα μιλάμε για Δημιουργία...ό, τι και να περιλαμβάνεται σε αυτήν. Θα μιλάμε, για χορό, θέατρο, design, παραστάσεις που αξίζει να δούμε, σεμινάρια που αξίζει να παρακολουθήσουμε, εκθέσεις, μουσεία....και οοοοοπου αλλού πάει ο νους μας για την τέχνη!

Σας Περιμένω!
Κ.