3 Χρόνια μαζί σας ταξιδεύω στα πιο όμορφα ταξίδια, εικόνες, ιστορίες και δημιουργίες!
Πόσες αναρτήσεις ξεκίνησα και έμειναν στο πρόχειρο, πόσα ακόμη ξεκινούσα να μοιραστώ μαζί σας αλλά τελικά περνούσαν οι ημέρες και δεν προλάβαινα...
Αυτή η χρονιά είχε πραγματικά απ όλα.
Είχε δημιουργικότητα μέσα απ τα μαθήματα musical, είχε μικρές ανακαλύψεις, είχε απώλειες αγαπημένων προσώπων, είχε δυσάρεστα γεγονότα και άσχημες εξελίξεις, μα πάνω απ όλα είχε μια μεγάλη ευχάριστη έκπληξη, ένα θαύμα.... το μεγαλύτερο ίσως.
Αυτό το θαύμα είναι που με κρατά απασχολημένη τον περισσότερο καιρό και όλες μου οι σκέψεις, οι πράξεις και ανησυχίες αφορούν πλέον αυτό.
Όλο αυτό τον καιρό σκέφτομαι, προβληματίζομαι, παρατηρώ, αφουγκράζομαι, ανησυχώ αλλά προσπαθώ να χαμογελώ γιατί τελικά που οδηγεί ο τόσος προβληματισμός...;
Μου λείπει που δεν έβρισκα το χρόνο να εκφραστώ μέσα από εδώ για όλα αυτά και όταν μιλώ και ξαναμιλώ για χρόνο δεν εννοώ μόνο το να βρει κάποιος μια ώρα για να γράψει απλά κάτι....
Χρειάζεται πάντα δημιουργικός και ήρεμος χρόνος, τουλάχιστον για εμένα, για να γράψω και να μοιραστώ μαζί σας μια ανάρτηση και όταν έχεις χιλιάδες ανησυχίες και τρεχάματα, δεν υπάρχει αυτός ο πολύτιμος χρόνος να γράψεις και να εκφραστείς όπως θα ήθελες.
Τον τελευταίο χρόνο παρευρέθηκα σε διάφορες όμορφες συναντήσεις και γεγονότα που είναι πλέον της ηλικίας μας... Ίσως να είναι και αυτό που με τρομάζει όσο τίποτα. Αυτό που μεγαλώνουν οι παρέες και προστίθενται παιδιά και αλλάζει το status μας και οι προτεραιότητες μας, μάλλον με βρίσκει λίγο απροετοίμαστη. Μώρα που είναι στο δρόμο και κοντεύουν να φτάσουν, άλλα που γεννήθηκαν και άλλα που βαφτίζονται και γάμοι ορκισμένων εργένηδων, μου έχουν προκαλέσει ένα πονοκέφαλο τώρα τελευταία αλλά θα τα χωνέψω που θα πάει ;-).
Εξάλλου αυτές είναι οι ομορφιές της ζωής και αυτό το νόημα της αλλά είναι και που η γνήσια τοξοτίνα του λόγου μου το έβρισκε μέχρι πρότινος όλο αυτό πολύ απότομο.
Έτσι όμως δε γίνεται πάντα σε όλες τις παρέες; Είναι τότε που γίνεται το πρώτο μπαμ με τους γάμους και έπειτα ακολουθούν γεννήσεις και βαφτίσια κάνοντας τη παρέα να ψάχνει λίγο χρόνο για ένα καφέ.
Αν δεν προχωρούσαμε όμως, κιόλας και αν δεν κάναμε οικογένειες πάλι κάτι θα με ανησυχούσε. Πάλι κάτι θα με έτρωγε και ίσως χειρότερα απ ότι τώρα.
Χαίρομαι που η ζωή μου αλλάζει και έχω τη τύχη να μοιράζομαι τις ίδιες εμπειρίες ζωής ταυτόχρονα με τις φίλες μου. Όλα πλέον αλλάζουν, εξελίσσονται, ομορφαίνουν, γλυκαίνουν και έρχονται μπροστά μας πολύ σημαντικά και δυνατά χρόνια.
Χαίρομαι τελικά που αναγνωρίζω πως κάποια πράγματα πρέπει να θυσιαστούν και να μπουν για λίγο στο πάγο γιατί άλλα, πιο σημαντικά συμβαίνουν.
Σας υπόσχομαι πως σε λίγο καιρό θα έχω περισσότερο χρόνο να ασχολούμαι, μέχρι να μη προλαβαίνω πάλι. Εξάλλου τα θαύματα απαιτούν θυσίες ;-)
Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συνεχή παρουσία σας εδώ και την ανταπόκριση σας πάντα στις αναρτήσεις μου, ακόμη και αυτή τη χρονιά που ήταν ελάχιστες και μετρημένες.
Σας ευχαριστώ μέσα από τη καρδιά μου που σας αισθάνομαι δίπλα μου!
Ευχαριστώ και όλες τις νέες παρουσίες και επισκέψεις στο bloggoσπιτάκι μου.
Τα καλύτερα έρχονται ..... για όλους μας!
Μη το ξεχνάτε αυτό!
Εύχομαι δύναμη σε όλους και χαμόγελα! Να βρίσκετε πάντα ένα λόγο για να χαμογελάτε μέσα στην κάθε ημέρα, ακόμη και αν όλα πάνε στραβά.
Εξάλλου, η ζωή τελικά θέλει κοροϊδία! :-) Ας μη τη παίρνουμε και τόσο σοβαρά...
Κ.
photos via: https://gr.pinterest.com/
