Διαχείριση & Δια-χείριση

Ίσως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή μας καθώς μεγαλώνουμε είναι ότι πρέπει να μάθουμε να είμαστε διαλλακτικοί, ευγενικοί και διπλωμάτες ακόμα και με ανθρώπους που δεν συμπαθούμε ή απλά δεν συμφωνούμε μαζί τους και δεν ταιριάζουμε.

Όσο είμαστε παιδιά έχουμε τους φίλους μας και όλα τα άλλα δεν υπάρχουν.

Καθαρή ειλικρίνεια, αφοπλιστική πολλές φορές αλλά αληθινή και πραγματικές σχέσεις.

Τι γίνεται όμως όταν μεγαλώσουμε και πρέπει θέλοντας και μη, να είμαστε καθώς πρέπει με όλους εκείνους που μας περιτριγυρίζουν και αποτελούν την καθημερινότητα μας;
Μακάρι να μπορούσαμε να συναναστρεφόμαστε μόνο με αυτούς που αγαπούμε και συμπαθούμε, όμως ας μην ξεχνάμε πως από όλων των ειδών τις σχέσεις βγαίνουμε κερδισμένοι και χάρη σε αυτό, χτίζουμε την προσωπικότητα μας.

Ο χειρισμός ή καλύτερα η διαχείριση καταστάσεων είναι βασικό κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και πάνω σε αυτό στηρίζεται και η ζωή μας. Δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε σαν ζώα ούτε όμως να αφήνουμε να μας εκμεταλλεύονται...Θέλει τρόπο και χρόνο. Θέλει προσοχή να μη χάσεις το δίκιο σου, ψυχραιμία, εξυπνάδα και πάνω απ όλα θέλει μυαλό και λογική. Το συναίσθημα εκεί μας τα χαλάει λίγο...δεν είναι η ώρα του..

Κάθε κοινωνία, μικρή ή μεγάλη προϋποθέτει να προσπαθείς να συννενοείσαι και να έχεις τα ελάχιστα για την ομαλή συνεργασία σου με τους άλλους.

Οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε σε κοινωνίες, αλλιώς μόνοι μας θα ήμασταν αγρίμια. Πρέπει καλώς ή κακώς να κάνουμε πίσω τον αυθορμητισμό και παρορμητισμό μας και να βάζουμε μπροστά τη λογική και την συλλογική σκέψη.

http://www.keepcalmandcarryon.com
/creator/?shortcode=jhZdxxlX

Τα παραδείγματα είναι πολλά, όμως εγώ θα μιλήσω για τους "συγκατοίκους" μας...

Είναι πραγματικά τυχεροί όσοι μένουν σε αυτόνομο σπίτι.

Εμείς οι άλλοι όμως στις πολυκατοικίες τι πρέπει να κάνουμε για να συνεννοηθούμε με τους υπόλοιπους συγκάτοικους;

Και καλά, με ένα χαμόγελο και παίζοντας το λίγο χαζή κάτι μπορείς να αποφύγεις ή να ξεπεράσεις και δεν εννοώ να αποφύγεις τις υποχρεώσεις σου αλλά τις διάφορες μπηχτές και "ιδιαιτερότητες" του καθενός.

Πόσο όμως προσοχή χρειάζεται;

Ας μην ξεχνάμε πως με αυτούς τους ανθρώπους βλεπόμαστε καθημερινά, συναντιόμαστε και είναι καλό να μπορούμε να λέμε έστω μια καλημέρα, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον ίδιο τον διαχειριστή...

Πως, λοιπόν, διαχειρίζεσαι τον Διαχειριστή;;;

Η μάλλον πως μπορείς να συνεννοηθείς σαν άνθρωπος για την ασφάλεια, την καθαριότητα και χίλια άλλα πράγματα που αφορούν το σπίτι σου με όλους τους υπόλοιπους που έχει ο καθένας την δική του άποψη και ισχυρογνωμοσύνη;

Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν πρόκειται για μικρή πολυκατοικία με λίγα διαμερίσματα για την οποία, ποτέ κανείς δεν ασχολήθηκε να βγάλει ένα στοιχειώδες καταστατικό ή έστω έναν κανονισμό βρε αδερφέ για να οριστούν βασικά δικαιώματα και υποχρεώσεις, να μοιραστούν οι δουλειές και να γίνονται όλα με την σειρά.

Φταίω εγώ που είμαι υπερβολικά οργανωτική, μήπως;

Νομίζω πως οπουδήποτε εμπλέκονται πολλοί, οφείλουμε από σεβασμό να έχουμε κανόνες και πάνω απ όλα να συνεννοούμαστε. Ακριβώς επειδή κανείς δεν είναι ίδιος με τους άλλους και ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο και τις δικές του φουρτούνες στο μυαλό, καλό είναι να υπάρχουν οι κανόνες οι οποίοι διέπουν την εκάστοτε κατάσταση και τους οποίους ακολουθούμε όλοι.

Εν πάση περιπτώσει, το πως θα χειριστούμε από μια όμορφη στιγμή μέχρι την δύσκολη και μη σωστή κατάσταση που θα προκύψει είναι μεγάλη υπόθεση και δύσκολη δουλειά.

Θέλει παιδεία και ευγένεια.
Θέλει να πεις και κανένα "δε βαριέσαι"...
Θέλει να κάνεις και τα στραβά μάτια!
...Και θέλει σοβαρή εκπαίδευση σε όλα τα παραπάνω...

Γιατί είπαμε: Δεν γεννηθήκαμε διπλωμάτες, αναγκαστήκαμε να γίνουμε...

Κ.