Ένας Άνδρας και Μία Γυναίκα μπροστά στον Βιολιστή της Στέγης - 2 Παραστάσεις

Τι θα κάνεις αύριο Τετάρτη;

Θα σου πω εγώ τι θα κάνεις.

Θα πάρεις τη παρέα σου και θα πας να δεις μία από τις πιο ευρηματικές, έξυπνες, αστείες και με νόημα παραστάσεις που έχεις δει.

Το θέατρο μικρό, αλλά αυτό είναι το καλό. Γίνεσαι ένα με τους δύο πρωταγωνιστές με τους οποίους ούτως ή άλλως θα ταυτιστείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Όταν ένας άντρας συναντά μια γυναίκα, τι γίνεται; Ε, όλα αυτά που περνούν απ το μυαλό σου, όμορφα, αστεία, περίεργα, αμήχανα, δύσκολα, σουρεαλιστικά και ούτω καθεξής τα βλέπεις να ζωντανεύουν μπροστά σου.

Δυο τρελοί επιστήμονες, μια γνωριμία όσο κρατάει ένα τσιγάρο, ένας ασφαλιστής και μία... περίπου νεκρή, ένα ντιμπέιτ ενός παράφορου έρωτα, ένα ζευγάρι που εφαρμόζει συμβουλές για να χωρίσει πολιτισμένα κι ένα γράμμα για τη «σιωπη» που κανείς δε μπόρεσε να προνοήσει, είναι ιστορίες για έναν άντρα και μια γυναίκα που, ίσως, τα καταφέρουν να επικοινωνήσουν.

-Με τους Βασίλη Ζαϊφίδη και Ζωή Ξανθοπούλου

Αύριο 29/4, 9:15μμ είναι η τελευταία παράσταση.  Μη τη χάσεις!!!

Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168 Αθήνα

Το Σάββατο που μας πέρασε παρακολούθησα τον Βιολιστή της Στέγης στο Θέατρο Badminton.

Γενικότερα στη χώρα μας το κομμάτι του Musical τώρα αρχίζει δειλά-δειλά να κάνει τη παρουσία του στα θέατρα. Ωστόσο ο Γρηγόρης Βαλτινός έχει υποδυθεί ξανά στο παρελθόν τον ρόλο του Τεβιέ στο ίδιο έργο.

Η παραγωγή είναι πραγματικά εξαιρετική, τα σκηνικά, τα κοστούμια, η ζωντανή ορχήστρα και όλα όσα πλαισιώνουν και απαρτίζουν αυτή τη παράσταση είναι αλήθεια από τα καλύτερα που έχω δει στην Ελλάδα. Έχοντας στο νου μου όμως την πρόσφατη επίσκεψη μου στη Νέα Υόρκη όπου παρακολούθησα το κατά σειρά ετών musical Phantom of The Opera, η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη.

Όχι τόσο στο κομμάτι της παραγωγής που όπως και να το κάνουμε άλλες δυνατότητες έχουμε εμείς σαν χώρα και άλλες η Αμερική, αλλά στο κομμάτι των ηθοποιών.

Και εδώ βρίσκεται ο προβληματισμός μου διότι πραγματικά η πρόζα και το υποκριτικό ταλέντο όλων των ηθοποιών ήταν ασυζήτητα πολύ καλά αλλά όταν ερχόμαστε στην ερμηνεία του τραγουδιού έχουμε πρόβλημα. Και το πρόβλημα δεν είναι πως δεν μπορούμε αλλά ίσως πως δεν θέλουμε...

Όλοι οι νέοι ηθοποιοί οι οποίοι πλέον έχουν μέσα στην εκπαίδευση τους το musical ήταν μοναδικοί! Όλα τα νέα παιδιά πραγματικά με άφησαν άφωνη με τις φωνητικές τους δυνατότητες, μέσα σε αυτούς φυσικά ο Μέμος Μπεγνής και η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου.

Τον Γρηγόρη Βαλτινό, τον αγαπώ πολύ τόσο σαν ηθοποιό όσο και σαν προσωπικότητα. Πήγα να τον δω με μεγάλες προσδοκίες για αυτή την ερμηνεία του αλλά αισθάνθηκα πως σαν να κρατούσε την ενέργεια του. Σαν να μην έδινε τραγουδιστικά όλα όσα είχε. Φυσικά και έχει εξαιρετική φωνή και είναι ολοφάνερο πως έχει δουλέψει τη τεχνική του όμως περίμενα περισσότερο εκτόπισμα πάνω στη σκηνή. Παρόλα αυτά νομίζω πως ενσάρκωσε τον Τεβιέ μοναδικά και ένιωσα σαν να έβλεπα την ταινία του '71. Δε νομίζω πως θα μπορούσε κάποιος να το κάνει καλύτερα.

Όσο για τη συμπρωταγωνίστρια του, Ρένια Λουϊζίδου λυπάμαι που θα το πω αλλά νομίζω πως δεν έκανε ούτε ένα μάθημα τραγουδιού ή αν έκανε κάτι δεν πήγαινε καλά. Ακόμη και κρυωμένη να ήταν όμως θεωρώ πως όταν αναλαμβάνεις να φέρεις εις πέρας έναν τέτοιο ρόλο οφείλεις να έχεις σκιστεί στις πρόβες όχι μόνο της πρόζας αλλά και του τραγουδιού και να φανεί με κάποιο τρόπο πως παίζεις σε musical. Προσωπική μου άποψη πάντα είναι, πως δεν μου άρεσε καθόλου και επειδή όπως και να το κάνουμε μιλάμε για musical και αυτό είναι το πιο σημαντικό σε αυτή τη παράσταση, θα έπρεπε να έχει γίνει παραπάνω δουλειά.

Φέτος ο Βιολιστής της Στέγης γιορτάζει τα 50 χρόνια ζωής του.

Πρόκειται για μια εντυπωσιακή παράσταση από ένα πολυμελές θίασο. Το έχω ξαναπεί πως έχουμε πολλά κρυφά ταλέντα στην Ελλάδα και εύχομαι κάποια στιγμή όλα αυτά τα παιδιά να εξελίξουν το Musical στην Ελλάδα και να πρωταγωνιστήσουν σε εξίσου μεγάλες και ακόμη μεγαλύτερες παραγωγές.

Μου άρεσε πολύ το γεγονός πως ο κάθε χαρακτήρας ήταν εμφανής και ξεχωριστός όπως και η σκηνοθεσία του Rob Ruggiero και οι χορογραφίες που ήταν εξαιρετικές!

Η Ιστορία του Βιολιστή

Ο Βιολιστής στη στέγη είναι μια συγκινητική, αστεία μα πάνω απ’ όλα βαθιά αισιόδοξη ιστορία γύρω από το αιώνιο δίλημμα μεταξύ παράδοσης και αλλαγής. Με αφετηρία το διήγημα «Οι κόρες του Τεβιέ» του συγγραφέα Sholem Aleichem, ο Βιολιστής στη στέγη μάς μεταφέρει στη Ρωσία του 1905, στο χωριό Ανατέβκα. Το μιούζικαλ αφηγείται την περιπέτεια του Τεβιέ, ενός φτωχού εβραίου γαλατά. Η καθημερινότητα του Τεβιέ, ο οποίος ζει ευτυχισμένος τηρώντας πιστά τις εβραϊκές παραδόσεις, διαταράσσεται όταν η κόρη του αρνείται να τον υπακούσει, ζητώντας του να την αφήσει να παντρευτεί έναν φτωχό νέο αντί για το μεσήλικα χασάπη, τον οποίον εκείνος της προξενεύει. Επιπλέον, ο δοκιμασμένος επί αιώνες τρόπος ζωής τού γαλατά και των χωρικών απειλείται από τις ριζικές κοινωνικές αλλαγές και τους διωγμούς των Εβραίων στη Ρωσία. 

εδώ περισσότερες πληροφορίες.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε μια πολύ ωραία συνέντευξη του Γ. Βαλτινού για το έργο.

Εις το επανιδείν!

Κ.