MoodBoard #10, Πάσχα και βάλε...!

Το Mood Board και για την ακρίβεια το Weekly MoodBoard είναι ιδέα από το biscotaki της γλυκιάς Lyriel.

Από ότι έχει φανεί όμως, αυτό το Weekly είναι που δεν μου κάθεται και πολύ, οπότε, φυσικά εάν είναι σύμφωνη και η ίδια, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω απλά την λέξη MoodBoard και να ακολουθήσω την τακτική της, χωρίς χρονικό περιθώριο.

Είναι που μου αρέσει πολύ η ιδέα της και θέλω να την ακολουθώ! Είπαμε, όμως... με τον χρόνο δεν τα πηγαίνω και πολύ καλά...

Επειδή αναφερόμαστε σε Mood, πρέπει να σας πω, πως από διάθεση τουλάχιστον σκίζω!

Κάπως ξώφαλτσα ακούω γύρω μου κάποιες ειδήσεις σποραδικά και χωρίς συνέχεια, αλλά μετά πάλι, ξεχνιέμαι..

Δεν είναι που δεν με ενδιαφέρει ο έξω κόσμος, δεν είναι πως δεν συμπονώ και δεν συμπάσχω με όλα τα προβλήματα του κόσμου, είναι πως έχω επιλέξει απόλυτα συνειδητά να μην βλέπω τηλεόραση (βασικά μου έχει βγει πολύ φυσικά, χωρίς καμιά προσπάθεια) και είναι επίσης, πως έχω τόσες δικές μου έννοιες, έχουν οι γύρω μου και οι αγαπημένοι μου τόσες δικές τους, και προτεραιότητα φυσικά για εμένα έχουν αυτά.

Δεν εθελοτυφλώ, ίσα-ίσα που χωρίς το χαζοκούτι, επικοινωνώ περισσότερο με τους δικούς μου, μαθαίνω τα νέα και τους προβληματισμούς τους και προσπαθώ μαζί τους να βρούμε λύσεις και διεξόδους, με βοηθούν αντίστοιχα εκείνοι και εμένα με τα δικά μου.

Εξάλλου, είναι πλέον γεγονός πως τα ΜΜΕ μας τρομοκρατούν,  δεν είναι ανάγκη να τα βάζουμε και στο σπίτι μας!

Όταν επιλέγεις να έχεις καλή διάθεση, παρά τα χιλιάδες προβλήματα, επιλέγεις να είσαι καλά και να προχωράς ότι και να σου συμβαίνει. Προτιμώ αυτόν τον τρόπο, γενικά...

Οι διακοπές του Πάσχα, μου έκαναν πολύ καλό.

Ξεκουράστηκα, γέμισα καθαρό αέρα εκεί στας εξοχάς και έφυγε το μάτι μου, αρκετά μακρύτερα από τα λίγα εκατοστά που με χωρίζουν καθημερινά από τον υπολογιστή μου.

Δυστυχώς δεν έχω δικό μου χωριό, λόγω καταγωγής από την Κωνσταντινούπολη και ήρθε το χωριό του Καλού μου, να μου γεμίσει τα παιδικά κενά που όλοι πήγαιναν στο χωριό τους και εγώ έλεγα δεν έχω χωριό...

Καλά, δεν μέναμε και στην Αθήνα αλλά αυτό, του να πας κάπου που θα σε περιμένουν η γιαγιά και ο παππούς, με τις κοτούλες, τα ζαρζαβατικά τους, την ηρεμία και τα δάκρυα στα μάτια τους από την συγκίνηση που σε είδαν, είναι πρωτόγνωρο και συνάμα πανέμορφο για εμένα!

Πρώτη στάση ήταν για δύο μερούλες το Μεσολόγγι και μετά βουρ για Ζερβοχώρι Θεσπρωτίας!

Δεν μας ένοιαξαν τα χιλιόμετρα, αρκεί που ήμασταν στο πουθενά..!

Μια ιστορική και πολύ ενδιαφέρουσα αναδρομή για το χωριό αυτό του Σουλίου θα βρείτε εδώ

Την Μεγάλη Παρασκευή ζήσαμε έναν πολύ διαφορετικό Επιτάφιο στην Ναύπακτο και ομολογώ πως ήτανε εντυπωσιακό το όλο γεγονός με φωτιές στα τείχη του λιμανιού, τον Γαϊτάνο στα αυτάκια μας και τους Επιτάφιους να συναντούνται στο λιμάνι και να γίνεται η λειτουργία μπροστά σε χιλιάδες κόσμου.

Αυτό που ευχαριστήθηκα πιο πολύ απ όλα, βέβαια, ήταν η βουτιά που έκανα στην παραλία της Αμμουδιάς, ακριβώς εκεί που εκβάλλει ο ποταμός Αχέροντας!

Αυτή η βουτιά με καθάρισε από κάθε έννοια, μου αφαίρεσε 50 κιλά και με άφησε αποκαμωμένη, νυσταγμένη και πεινασμένη σαν μωρό, σαν τότε που μας πήγαιναν οι γονείς μας για μπάνιο και μας έπαιρνε ο ύπνος στην πετσέτα μετά το κολατσιό...

Δροσερή και πεντακάθαρη, η θάλασσα, φαίνεται πως την είχα τόσο ανάγκη που χάθηκα στην απαλή υφή της, να βουτάω ξανά και ξανά και να ξεπλένομαι από τα βάρη...

Λέω, "άσε με εδώ για πάντα...είμαι στον παράδεισο!"

Εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολλά με Υγεία, Γαλήνη και Ασφάλεια!

Χριστός Ανέστη!

Κ.

Η ιδέα του Weekly MoodBoard είναι της Lyriel από το BiScoto

και συμμετέχουν τα εξής ιστολόγια:

http://mystickland.blogspot.gr/

http://mytripssonblog.blogspot.gr/

http://beloved-ideas.blogspot.gr/

http://craftlandgr.blogspot.gr/

http://daysofbliss365.blogspot.gr/

http://everydayhappyhome.blogspot.gr/