Αυτά που μας μαθαίνουν τα παιδιά: Μάθημα 1ο

Είναι δεδομένο πως τα παιδιά μας μαθαίνουν πολλά και αρκεί να τους δώσουμε την απαραίτητη προσοχή για να τα αφουγκραστούμε και να αντλήσουμε το μάθημα που πήραμε.

Είχα αυτή τη σκέψη, να γράψω σε κάποιες αναρτήσεις τα μαθήματα που λαμβάνω εγώ από τη κόρη μου και μέσα από αυτά να συζητάμε τη σημαντικότητα τους.

http://www.parenting.com

Αυτό το σκέφτηκα για δυο λόγους.

 - Ο ένας είναι πως καθημερινά τα παιδιά, μας βομβαρδίζουν στη κυριολεξία με απίστευτες ατάκες, ολόκληρες κουβέντες και ατελείωτες συζητήσεις.

Και αντί πολλές φορές να σταματήσουμε ότι κάνουμε και να ακούσουμε τι έχουν να μας πουν, συνεχίζουμε τις δουλειές μας ή τους λέμε εμείς (που τα ξέρουμε όλα...) πως είναι ή πως πρέπει να είναι τα πράγματα και πως πρέπει να διαχειριστούν τις καταστάσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν ή πως πρέπει να σκέφτονται...

Και τελικά δεν θυμόμαστε καν τι ήρθαν να μας πουν.

Μη με παρεξηγήσετε, οι γονείς έχουμε τεράστια ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας και όντως σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται να τα προστατέψουμε και να τους πούμε  πως έχουν τα πράγματα.

Όμως θέλω να δώσω βαρύτητα στο πόσο τελικά τα ακούμε.

Τα αφήνουμε να ολοκληρώσουν τη σκέψη και τη κουβέντα τους;

Τα κοιτάμε στα μάτια;

Αφιερωνόμαστε σε αυτά εκείνη τη στιγμή;

 - Ο δεύτερος λόγος είναι για να κινητοποιήσω και εσάς να δώσετε την απαραίτητη προσοχή όταν σας μιλούν αυτά τα πανέξυπνα και μακράν ανώτερα από εμάς πλάσματα!

Δείτε το σαν πρόκληση, να σημειώνετε έστω ένα μάθημα που πήρατε την κάθε ημέρα από τα παιδιά, δικά σας ή μη.

Και ελάτε να φτιάξουμε ένα hastag #τιεμαθααποταπαιδια , ώστε να κινητοποιήσουμε και άλλους να κάνουν το ίδιο.

Και τότε που ξέρετε; Μπορεί ο κόσμος μας να γίνει λίγο καλύτερος!

Το μόνο σίγουρο είναι πως εμείς θα γίνουμε πολύ πιο ενσυνείδητοι και θα γεμίσουμε σημαντικές και όμορφες εικόνες το μυαλό και τη καρδιά μας!

Κάνω λοιπόν την αρχή με το 1ο μάθημα:

Τώρα τελευταία χωρίς κανένα συγκεκριμένο λόγο φορώ τις περισσότερες φορές σκουρόχρωμα ρούχα, γκρι, μπλε σκούρα, μαύρα κλπ.

Γνωρίζω πως τα παιδιά προτιμούν τα χρώματα όμως δεν είχα καταλάβει πως το έχει παρατηρήσει η μικρή μου και θα την έχει ίσως ενοχλήσει.

Μια ημέρα έτυχε να φορέσω μια ριγέ λευκή με ροζ μπλούζα και τότε με κοίταξε, άνοιξε διάπλατα τα μάτια της και μου είπε:

"Πολύ όμορφη μπλούζα φοράς μαμά! Μου αρέσει πολύ!"

Ποιο είναι το μάθημα;

Το μάθημα είναι πως τα παιδιά τις περισσότερες φορές δεν θα τονίσουν το αρνητικό και δεν θα σου πουν αρνητική κουβέντα, όπως η κόρη μου δεν μου είπε τίποτα για τα σκουρόχρωμα ρούχα που προφανώς της είχαν κακοφανεί.

Όμως θα αρπάξουν τη πρώτη ευκαιρία για να τονίσουν τα θετικά, τα όμορφα και θα σου δώσουν τα εύσημα απλά και μόνο γιατί φόρεσες μια χαρούμενη και με χρώμα μπλούζα!

Σε αντίθεση με εμάς τους ενήλικες που πρώτη μας κουβέντα είναι η αρνητική, η πρώτη μας σκέψη για τους άλλους είναι κριτική και συζητάμε περισσότερο αυτά που μας έκαναν αρνητική εντύπωση, δε νομίζετε πως παίρνουμε ένα καλό μάθημα από μια τόσο αγνή και αληθινή αντίδραση;

Εσείς τι "κοπλιμέντα" λαμβάνετε από τα βλαστάρια σας;

Ελάτε να τα μοιραστούμε εδώ,  στη bloggo-γειτονιά , στο instagram ή όπου αλλού!

Καλή εβδομάδα!

Κατερίνα

Practitioner Coach

- Ακολουθείστε με στο Instagram για καθημερινά θέματα που αφορούν στο Coaching!

@lifecoach.katerina_valsamidi